Oncoloog Annelies Troch van de Borstkliniek Heilighartziekenhuis Lier lanceerde een podcast waarbij ze de medewerking kreeg van radiopresentatrice Ann Reymen en zes borstkankerpatiënten. Met ‘Ontboezemingen', zoals de reeks van zes afleveringen heet, hoort u de bijwijlen aangrijpende verhalen van de dames in kwestie.
Waarom nam u dit initiatief?
“Door jarenlang actief te zijn als oncoloog, verzamelde ik tal van verhalen en groeide het idee om er iets mee te doen.. Vooral inspirerend en positief is hoe mensen met slecht nieuws creatief omgaan en een en ander zo goed mogelijk proberen te plaatsen. Ik was verrast door de inventieve trucs van sommige patiënten om slecht nieuws een twist te geven.”
“Verder leent het medium podcast zich makkelijk om een boodschap te brengen, vooral dan voor een jong publiek. Borstkanker treft meer en meer jonge mensen en wie ermee geconfronteerd wordt, ervaart dat doorgaans ingrijpender op haar/zijn 35ste dan op haar/zijn 65ste. Waarmee ik niet gezegd wil hebben dat dit soort nieuws geen forse impact heeft op oudere leeftijd, maar het weegt hoogstwaarschijnlijk meer als je het grootste stuk van je leven voor je hebt, vaak nog in een gezin met kleine kinderen. Bij die doelgroep is podcast luisteren al sterk ingeburgerd.”
Met open vizier
“Een troef is ook dat iedereen er eender waar en wanneer naar kan luisteren. We spitsten ons vooral toe op de patiëntenbeleving, niet zozeer op de wetenschappelijke aanpak. Het mocht niet te diepgaand, niet te schools, maar ook niet te oppervlakkig worden. Je denkt dat je je patiënt kent, maar door deze podcast te maken leer je voor jezelf toch weer heel wat bij. Iedereen kreeg het op dit traject weleens wat moeilijk.”
“Ik werd getroffen over hoe de patiënten met open vizier hun beleving brachten en hoe ze elkaar gevonden hebben. Met verhalen waar je soms stil van wordt.”
“Zo vertelt een van de deelnemers over haar haarverlies. Ze had ook een zus met alopecie. ‘Het maakt ons nog meer tot zussen’, zei ze. Een uitspraak die blijft hangen.”
Sterk in je schoenen
Enkele juridische, financiële en technische hindernissen moest dokter Troch wel vermijden bij de aanpak van dit project. Zo werd er zorgvuldig, in overleg met de juridische dienst van het ziekenhuis, gewaakt over de bescherming van de patiëntengegevens. Verder kost een dergelijke onderneming meer dan gedacht en is ze tijdsintensief.
“Gelukkig waren enkele farmaceutische firma’s bereid om de podcast te steunen. Zij worden kort op het einde vermeld. Daarnaast droegen we zelf met onze oncodienst een deel van de kosten. En ook het ziekenhuis kwam voor een stuk tussen. Voor de technische kant stond heel professioneel Studio Sonart in.”
Qua tijdsinvestering kon dit ook wel tellen: gedurende zes maanden besteedde dr. Troch vele uren aan het project naast haar andere beroepsbezigheden. Ondanks deze intense periode smaakt dit naar meer, temeer omdat de deelnemende patiënten er enthousiast over zijn. Tijd en fondsen moeten dan nog wel gevonden worden.
“Het is alleszins goed dat zo het perspectief van de patiënt in de schijnwerpers komt, want dat is in Vlaanderen op podcastniveau bijna onbestaande.”
“Het kostte ons nauwelijks moeite om mensen hun verhaal te laten vertellen. Wie communicatief vaardig was, had een streepje voor. Daarnaast moesten ze ook sterk in hun schoenen staan. Ze geven immers wel wat prijs.”
Dat de podcast net publiek werd amper een week nadat het vérstrekkende KCE-rapport over de borstklinieken werd vrijgegeven, is puur toeval. “We zijn zelf een erkende borstkliniek. Sowieso onderhouden we een nauwe band met onze patiënten: we vormen een hechte groep. Geregeld gaan we samen fietsen en wandelen of organiseren we een culturele avond. Nu groeiden deze mensen nog sterker naar elkaar toe door de podcast. De klassieke arts-patiëntrelatie wordt zo doorbroken. Dat uit zich in het feit dat ik uitzonderlijk met deze groep iets ga drinken om alles af te ronden.”