Vrouwen met het polycysteusovariumsyndroom vertonen vaak insulineresistentie. De oorzaak daarvan is nog niet duidelijk. Wel weten we dat insulineresistentie een belangrijke rol speelt bij de pathogenese van de metabole afwijkingen, die vaak worden gezien bij die vrouwen en die in grote mate verantwoordelijk zijn voor de medische belasting die het syndroom meebrengt.
15th World Congress on Menopause (Praag, 28 september – 1 oktober 2016) Volgens een panel van experts (gynaecologen, endocrinologen, pediaters en echografisten) die in 2003 zijn samengekomen, wordt het polycysteus-ovariumsyndroom gekenmerkt door de combinatie van minstens twee van de volgende drie klinische verschijnselen: hyperandrogenisme, hypo-/anovulatie en polycystische ovaria op de echografie. Maar die definitie liet veel vragen onbeantwoord, met name over de relevantie van de diagnostiek (de gebruikte criteria zijn niet robuust), de benaming van deze aandoening (de ziekte is in wezen metabool na de menopauze, terwijl ze bij adolescenten en op volwassen leeftijd gynaecologisch is) en over de uitkomst en prognose van de aandoening. In 2012 werd de definitie herzien, maar de experts konden ze niet verbeteren en kwamen wat de diagnostische criteria betreft tot dezelfde conclusies...
Het polycysteusovariumsyndroom omvat een reeks verschijnselen die wijzen op afwijkingen van de voortplantingsfunctie en van het metabolisme, waarbij afwijkingen van het androgeenmetabolisme en insulineresistentie een rol spelen.
Een extra-uteriene zwangerschap (EUG) is een zwangerschap gelokaliseerd buiten het cavum uteri. De meeste EUG’s zijn gelokaliseerd in de tubae (70% ampulla; 12% isthmus; 11,1% fimbrieel). Andere locaties worden beschreven: ovarieel, interstitieel, cornuaal, abdominaal, cervicaal en sectiolitteken. In deze casus is er sprake van een zwangerschap in een niet-communicerende rudimentaire uteriene hoorn. Het is een zeldzame vorm van een intra-uteriene zwangerschap die als extra-uteriene zwangerschap beschouwd kan worden. Door de hoge obstetrische en perinatale risico’s is interruptie van deze zwangerschap geadviseerd. Traditioneel worden deze zwangerschappen behandeld met chirurgische resectie. De medicamenteuze behandeling met methotrexaat wordt met succes gebruikt voor de behandeling van extra-uteriene zwangerschappen op andere locaties. Wij presenteren een casus van een zwangerschap in een niet-communicerende rudimentaire uteriene hoorn die met een combinatie van methotrexaat en laparoscopische resectie succesvol beëindigd werd.
Gunaïkeia Vol. 30 Nr. 2
Schrijf u gratis in op onze wekelijkse nieuwsbrief en ontvang het laatste nieuws en nog veel meer ...
