We bespreken hier een klinische casus van een patiënte met primaire subfertiliteit waarbij de eerste transvaginale hydrolaparoscopie (THL) in ons centrum werd uitgevoerd. Deze patiënte onderging deze ingreep uit zowel diagnostisch als therapeutisch oogpunt met als voordeel dat zowel de hysteroscopie als laparoscopie via vaginale toegang kan gebeuren. De uteriene caviteit werd via hysteroscopie beoordeeld en er werd onmiddellijk een septumresectie uitgevoerd. Bij de THL kon dan een ovariële drilling en aansluitende methyleenblauwtest uitgevoerd worden.
Bij zwaarlijvige vrouwen heeft een gewichtsvermindering voor een vruchtbaarheidsbehandeling geen impact op de kans om zwanger te worden.
GnRH-agonisten zijn de enige geneesmiddelen die de vruchtbaarheid kunnen vrijwaren bij patiënten die chemotherapie krijgen. De werkzaamheid van die behandeling is echter zeer omstreden...
Een 27-jarige patiënte van Indische origine bood zich aan op de raadpleging fertiliteit in het kader van onvervulde kinderwens sinds een tweetal jaar... Published ahead of print.
Een studie die in het European Respiratory Journal gepubliceerd is, wijst in elk geval op een verband tussen die twee. Maar dat hoeft niet oorzakelijk te zijn…
Een extra-uteriene zwangerschap (EUG) is een zwangerschap gelokaliseerd buiten het cavum uteri. De meeste EUG’s zijn gelokaliseerd in de tubae (70% ampulla; 12% isthmus; 11,1% fimbrieel). Andere locaties worden beschreven: ovarieel, interstitieel, cornuaal, abdominaal, cervicaal en sectiolitteken. In deze casus is er sprake van een zwangerschap in een niet-communicerende rudimentaire uteriene hoorn. Het is een zeldzame vorm van een intra-uteriene zwangerschap die als extra-uteriene zwangerschap beschouwd kan worden. Door de hoge obstetrische en perinatale risico’s is interruptie van deze zwangerschap geadviseerd. Traditioneel worden deze zwangerschappen behandeld met chirurgische resectie. De medicamenteuze behandeling met methotrexaat wordt met succes gebruikt voor de behandeling van extra-uteriene zwangerschappen op andere locaties. Wij presenteren een casus van een zwangerschap in een niet-communicerende rudimentaire uteriene hoorn die met een combinatie van methotrexaat en laparoscopische resectie succesvol beëindigd werd.
Hoe hoger de actieve of passieve blootstelling aan tabaksrook, hoe hoger het risico op onvruchtbaarheid en/of menopauze voor de leeftijd van 50 jaar.
In de literatuur is uiterst weinig te vinden over het gebruik van LHRH-analogen als adjuvante behandeling bij borstkanker. We weten dus niet met zekerheid of een dergelijke behandeling zin heeft, maar we kunnen dat ook niet uitsluiten ondanks de richtlijnen van de ASCO en de ESMO, die pleiten voor vrijwaring van de ovaria bij jonge vrouwen in de premenopauze...
Hoeveel kans hebben onvruchtbare koppels om toch een kind te krijgen door middel van in-vitrofertilisatie? En moet je, als je geen resultaat boekt, meer dan 3 of 4 implantaties uitvoeren? Tot welke prijs?
[Charlotte Cheruy, Anne Delbaere, Annick Delvigne, Isabelle Demeestere, Damien Detournay, Michel Dubois, Romain Imbert, Pascale Laurent, Jean-François Simon, Christine Wyns] In België is het wettelijke kader van de technieken voor medisch begeleide voortplanting (MBV) eigenlijk gebaseerd op twee wetteksten. Eentje van mei 2003 over het onderzoek op embryo’s in vitro (Belgisch Staatsblad van 28/05/03), de andere van juli 2007 over de medisch begeleide voortplanting en de bestemming van de overtallige embryo’s en de gameten (wet van 06/07/2007 over de regels van de medische begeleide voortplanting in België, Belgisch Staatsblad van 17/07/2007)... Published ahead of print.
Een interstitiële zwangerschap is een ectopische zwangerschap gelegen in het interstitiële gedeelte van de tuba waar myometrium en tuba samenkomen. De meest gevreesde complicatie is een uterusruptuur. Deze kan voorkomen worden door een vroegtijdige diagnose. Gezien de toename in fertiliteitsbehandelingen, een gekende risicofactor, wordt een relatieve toename van alle ectopische zwangerschappen en dus ook van de interstitiële waargenomen, wat toegenomen waakzaamheid noodzaakt. De diagnose van een interstitiële zwangerschap wordt echografisch gesteld en kan aangevuld worden door MRI. De behandeling kan medicamenteus zijn door middel van methotrexaat (MTX) of heelkundig. Published ahead of print.
[1. Assistent in opleiding Gynaecologie-Verloskunde, UCL. 2. Dienst Gynaecologie-Verloskunde, St-Michielskliniek, Etterbeek] Reden voor consultatie: zwangerschapswens en secundaire amenorroe sinds stopzetting van de orale anticonceptie 5 maanden geleden. Ze nam sinds 7 jaar een combinatiepil (EE 0,03mg + desogestrel 0,15mg) waarmee haar menstruatiecyclus regelmatig was. Geen andere bijzondere klachten... Published ahead of print.
[1. Leuvens Universitair Fertiliteitscentrum, Dienst Gynaecologie-Verloskunde, UZ Leuven. 2. Dienst Laboratoriumgeneeskunde, UZ Leuven] Veertien percent van de subfertiliteit bij vrouwen is het gevolg van ondoorgankelijkheid van de tubae, voornamelijk ten gevolge van postinfectieuze beschadiging van het tubair epitheel. Het merendeel van deze tubaire-factor-subfertiliteit wordt veroorzaakt door recidiverende of persisterende infecties met Chlamydia trachomatis waarbij antistoffen tegen Chlamydia − heatshockproteïnen − worden geproduceerd die vervolgens leiden tot een auto-immune ontstekingsreactie en secundair tot littekenvorming ter hoogte van het tubair epitheel. Het opsporen van antistoffen tegen Chlamydia trachomatis kan gebruikt worden als een eerste indicator van de mogelijke aanwezigheid van tubaire beschadiging. Vervolgens is een diagnostische laparoscopie de meest sensitieve test om bij een subfertiele vrouw met Chlamydia trachomatis-antistoffen de aan- of afwezigheid en de ernst van tubaire beschadiging na te gaan. Daarnaast wordt geadviseerd om bij alle vrouwen die een instrumenteel onderzoek van de uterus dienen te ondergaan, een screeningstest onder de vorm van een antistoftest voor Chlamydia trachomatis uit te voeren, of indien dit niet gebeurd zou zijn, hen profylactisch te behandelen met antibiotica tegen Chlamydia trachomatis. Bij afwezigheid van Chlamydia trachomatis-antistoffen zijn hysterosalpingografie, hysterosalpingo-contrast-sonografie of hysterosalpingo-foam-sonografie voldoende en evenwaardig om een tubaire obstructie uit te sluiten. Published ahead of print.
Een derde van de mensen van vruchtbare leeftijd rookt. In cohortestudies, casus-controlestudies en toxicologische experimenten in vitro en bij proefdieren is ruimschoots aangetoond dat roken een schadelijk effect heeft op de vruchtbaarheid. Rooksters lopen 54% meer kans om meer dan een jaar te moeten wachten voor ze op een natuurlijke wijze zwanger worden en lopen dubbel zoveel kans op een niet-evolutieve zwangerschap, ook als alleen hun partner rookt. 13% van de gevallen van onvruchtbaarheid wordt toegeschreven aan roken en medisch geassisteerde voortplanting gaat de effecten van het roken niet tegen. De resultaten van ivf zijn inderdaad de helft minder goed. Roken heeft tal van toxische effecten, zowel op de gameten als op de inplanting. Aantasting van de ovariële reserve blijkt de belangrijkste verklaring te zijn voor de minder goede resultaten bij MGV en is ongetwijfeld de zwaarste complicatie omdat ze irreversibel is. Mede daarom moeten artsen vrouwen van vruchtbare leeftijd aanraden om minder te roken of om te stoppen met roken. Het is belangrijk de patiënten daarbij te begeleiden, zowel met het oog op preventie als om de kosten voor de gezondheidszorg te verlagen.
Ongeveer 9% van de vrouwen zijn onvruchtbaar, voor een niet-onaanzienlijk deel van de mannen geldt hetzelfde. Naast maatschappelijke en psychologische problemen, veroorzaakt onvruchtbaarheid ook een groot risico op soa’s (te verklaren door veel frequenter voorkomende ontrouw bij onvruchtbare koppels)...
De laatste jaren werd zoveel vooruitgang geboekt in het domein van kankerbehandelingen dat het aantal kinderen en jonge volwassenen die kanker overleven, sterk gestegen is. Helaas kunnen die behandelingen hun vruchtbaarheid in het gedrang brengen en hun toekomstige levenskwaliteit aanzienlijk aantasten. Het wordt dus heel belangrijk om hun vruchtbaarheid te vrijwaren voor de behandeling. Om aan die vraag tegemoet te komen, moet de dienst oncologie nauw samenwerken met een eenheid fertiliteit die competenties verworven heeft in de behandeling van zulke patiënten. Zo kunnen diverse opties, zoals cryopreservatie van ovarieel weefsel of eicellen, worden voorgesteld naargelang van de aandoening, de leeftijd van de patiënte en het uitstel van de behandelingen.
Gunaïkeia Vol. 30 Nr. 2
Schrijf u gratis in op onze wekelijkse nieuwsbrief en ontvang het laatste nieuws en nog veel meer ...
