Drie vierde van de vrouwen die net zijn bevallen, heeft last van babyblues, een fenomeen waarbij een vrouw last krijgt van prikkelbaarheid, spontane huilbuien, nervositeit of angst kort na de bevalling als reactie op de hormonale en familiale veranderingen. Dit blijkt uit een recente peiling van de Liberale Mutualiteit bij 1.334 Belgische vrouwen met kinderen jonger dan één jaar.

Babyblues zijn het opvallendst bij het eerste kind. Ongeveer de helft van de vrouwen die aangaven regelmatig last te hebben van spontane huilbuien of prikkelbaarheid, werd voor de eerste keer mama. Bij het krijgen van een tweede kind zou dit aantal nog maar de helft zo groot zijn (23 procent) en bij een derde kind gaf slechts 6 procent dat aan. In de meeste gevallen gaan babyblues ook vanzelf weer over.

Al dan niet succesvol borstvoeding geven blijkt een belangrijke factor voor babyblues. Van de bevraagde moeders gaf 90 procent borstvoeding, en volgens bijna de helft (43 procent) verliep dat niet vlot.

"Een kind krijgen wordt vaak onderschat en geïdealiseerd", aldus één van de hoofdpsychologen van Psy-Go! , dat gespecialiseerd is in de begeleiding van jonge ouders. "Natuurlijk is ouder worden het meest intense en fantastische dat er is, maar de verwachtingen zijn vaak onrealistisch. Er wordt niet alleen een kind geboren, er wordt ook een nieuw gezin geboren."

Nog eens drie vierde gaf aan ondersteuning belangrijk te vinden gedurende die eerste twee weken na de bevalling. Mama's zoeken het vaakst steun bij hun partner (94 procent) maar ook op de vroedvrouw wordt er gerekend (75 procent). Die professionele ondersteuning moet wel goed gedoseerd worden, te veel steun en goede raad van een vroedvrouw werkt volgens de ondervraagden averechts en zorgt net voor een groter onzekerheidsgevoel. Verrassend is dat (schoon)ouders pas op de vierde plaats komen te staan (59 procent) bij de zoektocht naar steun.

De nood aan emotionele steun of psychologische begeleiding blijkt echter toch nog vaak onderschat. "Het zijn extreme en uitzonderlijke verhalen van bijvoorbeeld postnatale depressies die het meest bijblijven, als tegenhanger van het perfecte plaatje of de 'roze wolk'. Feit is dat veel moeders ergens tussenin zitten en er bijgevolg niet altijd voldoende aandacht is voor dergelijke mentale problemen bij jonge mama's."