Onderzoekers vergeleken twee groepen vrouwen die minder dan 69 dagen zwanger waren en een medicamenteuze abortus ondergingen. De ene groep ging naar een kliniek, de andere had een telefonische of videoconsultatie op afstand. De resultaten na abortus tonen aan dat telegeneeskunde in het voordeel is.
In de eerste groep van 22.158 vrouwen werd de abortus uitgevoerd door toediening van het abortusmiddel in de kliniek, volgens klassieke medische methoden, na echografie. Bij de 29.984 vrouwen in de tweede groep controleerde de arts eerst telefonisch of per video of medicamenteuze abortus mogelijk was. In geval van twijfel werd een echo gemaakt, zoals in de eerste groep. Maar 18.245 vrouwen hadden geen echo nodig. De vrouwen bij wie abortus mogelijk was, ontvingen het middel per post of door afhaling in de kliniek. Ze namen het zelf in.
De gemiddelde tijd tussen de verzending, het contact en de abortus was 4,2 dagen korter bij telegeneeskunde. Via telegeneeskunde werd een groter aandeel abortussen (40%) uitgevoerd bij minder dan zes weken dan via de klassieke manier (25%). Het slaagpercentage, het percentage ernstige bijwerkingen en de incidentie van ectopische zwangerschappen waren statistisch gezien gelijkwaardig in beide groepen. Zelfs het kleine aantal zwangerschappen van meer dan tien weken werd succesvol via telegeneeskunde behandeld. De effectiviteit van de interventie via telegeneeskunde was significant hoger (99,8% vs. 98,1%; p < 0,001). De aanvaarding van het afstandsmodel was hoog (98% tevredenheid) en 80% van de vrouwen die het hebben ervaren, verklaarden dat ze in de toekomst de voorkeur zouden geven aan deze werkwijze. Deze manier van werken is dus efficiënt, veilig en aanvaard. En ze bevordert de toegang tot zorg.
Drs. Jonathan Lord, Abigail Aiken en Patricia Lohr bespreken hun artikel.
